ကိေလသာ တင္းက်မ္းမုိ႔ အဆင္းလမ္း အစုန္ခ်ည္းဖန္။ အကုသုိလ္တရားဆုိးေတြေၾကာင့္ အမွားအုိး ျပည့္လွ်ံ။ ဆယ့္တစ္မီးရယ္က ပ်က္စီးေအာင္ ေလာင္ၾကျပန္ ေမွာင္သမွ် မဟန္ ၀ိဇၨာသုန္း တစ္ေထာင္မွမဆန္ မိစာၦဖံုး ေလာကမာယာ ၀ဲဂယက္မွာလ ေလာဘ အခါခါ တက္ဆဲပါပဲ ေဒါသထန္ကာ အမ်က္သည္းပံုျဖင့္ ေမာဟထံုစြာ တစ္သက္စြဲေနေတာ့ လက္ခနဲရယ္မွ ေရာင္မလင္း ေဆာင္ၾကဥ္းရာ နရက္ေအာက္ေပ်ာ္မို႔ ရွက္ေၾကာက္မေပၚ မုိက္တြင္းနက္ရွာဘိ စ႐ုိက္ယြင္းပ်က္ အက်သက္သက္သာပ သံသရာ ခ်ာလည္စက္မွာလ ဘ၀ဆက္ဆက္႐ံႈး……