ေလးပါးအစုမွာ ဘိကၡဳ၊ ဘိကၡဴနီ အတြဲေနာက္က ဂဟ႒သီလဆုိတာ လူေတြ ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ သီလကုိ ေျပာလုိပါတယ္။ လူေတြ မျပတ္ေဆာက္တည္အပ္တဲ့ သီလကေတာ့ ငါးပါးသီလပါ။ အၿမဲမျပတ္ ေဆာက္တည္အပ္တဲ့ အတြက္ နိစၥသီလလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ စြမ္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ရွစ္ပါးသီလကုိလည္း ေဆာက္တည္ႏုိင္ပါတယ္။ ရွစ္ပါးသီလကုိ ေဆာက္တည္ႏုိင္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကေတာ့ မစၥဳဂၢမနဥပုသ္ေန႔ ျဖစ္တဲ့ လဆန္းေလးရက္၊ လဆုတ္ေလးရက္ေန႔။ အႏုဂမနဥပုသ္ေန႔ျဖစ္တဲ့ ေျခာက္ရက္ေန႔ႏွင့္ ဥပုသ္လြန္တစ္ရက္ေန႔၊ တတ္ႏုိင္ရင္ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ကစၿပီး တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ၊ မတတ္ႏုိင္ရင္ သီးတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔ကစလို႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္တဲ့ ပါဋိဟာရိယဥပုသ္ေန႔ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ေဆာက္တည္အပ္တာမုိ႔လုိ႔ ဥေပါသထသီလလုိ႔ေခၚဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဥပုသ္ေန႔မွ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ရတယ္လုိ႔ တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါက သူတပါးကုသုိလ္ကုိ တားျမစ္႐ံုသက္သက္ပါပဲ။ ဒါဆုိ ဘုရားက ဘာလုိ႔ စတုဒၵသႎ ပဥၥဒသႎလုိ႔ ေဟာခဲ့လည္း လုိ႔ ေျပာစရာရွိပါတယ္။ ဒါက ေလာကအလုိက္ ေဟာခဲ့တဲ့ တရားပါ။ ပုဂၢိဳလ္အလုိက္၊ ေလာကအလုိက္၊ သတၱဝါအားလံုးအလုိက္ တရားကုိ ေဟာခဲ့ရာမွာ ဥပုသ္ေန႔လုိ႔ သတ္မွတ္ ေဟာခဲ့တာဟာ ေလာကအလုိက္ပါ။ ဘယ္ေန႔မဆုိ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ႏုိင္ေၾကာင္း သာဓကေတြက ဇနကၠမင္းသသားပါ။ ဇနကၠမင္းသားက မတတ္ႏုိင္လုိ႔ ေဆာက္တည္လုိက္တာလုိ႔ ထင္ရင္ ပဥၥဳေပါသထဇာတ္ေတာ္ထဲက ဇာတိမႏၲရေသ့၊ ခုိ၊ ဝံ၊ ေျမေခြး၊ ေႁမြ တုိ႔ဟာ မာန၊ ရာဂ၊ အႀကိစၧာ၊ ေလာဘႏွင့္ ေဒါသကုိ ေၾကာက္လုိ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ဥပုသ္ေစာင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဧကဂုၤတၱရအ႒ကထာလာ နႏၵိယမင္းရ႕ဲ မိဖုရားဟာလည္း ေန႔စဥ္ ဥပုသ္ကုိ ေစာင့္ခ့ဲတာေၾကာင့္