အညမညပစၥေယာ

သဟဇာတနဲ႔ အညမညတုိ႔ရ႕ဲ ေက်းဇူးျပဳပံုေတြက သိပ္ၿပီး မကြာဘူး။ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ နီးစပ္မွ သိႏုိင္မယ့္ အေနအထားမွာပဲ ရွိတယ္။ စာစကားေတြနဲ႔ မေျပာပဲ ေျပာရရင္ေတာ့ သဟဇာတက နာမ္နာမ္ခ်င္း ႐ုပ္႐ုပ္ခ်င္းပဲ ေက်းဇူးျပဳတယ္။ အညမညကေတာ့ နာမ္အခ်င္းခ်င္းရယ္၊ ႐ုပ္အခ်င္းခ်င္းရယ္ ကေန နာမ္ကေန႐ုပ္။ ႐ုပ္ကေနနာမ္ကုိ အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးျပဳၾကတယ္။ ဒါပဲကြာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘုရားရွင္က သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္မုိ႔လုိ႔သာ ဒါေတြ သိႏုိင္တာေပါ့။ ႏုိ႔မုိရင္ ဘယ္လုိမွ မသိႏုိင္ဘူး။ ဒီစိတ္ ဒီေစတသိက္၊ ဒီကုသုိလ္၊ ဒီအကုသုိလ္။ ဒီ႐ုပ္ ဒီနာမ္ေတြကုိ ဒီလုိေထာက္ပံ့တယ္။ ဒီလုိက်ေတာ့ မေထာက္ပံ့ႏုိင္ဘူး စသျဖင့္ ဘယ္တရားမွ မက်န္ေအာင္ ႏူးည့ံလြန္းတဲ့ သိႏုိင္ခဲတဲ့ အဘိဓမၼာပုိင္းကုိ ပ႒ာန္းေတြနဲ႔ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပပံုက သိပ္ၿပီး ေလးစားၾကည္ညိဳစရာေကာင္းပါတယ္။ ကဲ.. နာမ္ကေန ႐ုပ္၊ ႐ုပ္ကေနနာမ္ဆုိတာက ဘယ္လုိလဲ။ ႐ုပ္ေလးမ်ိဳးရွိတယ္။

၁။ ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့႐ုပ္။
၂။ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့႐ုပ္။
၃။ ဥတုေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့႐ုပ္။
၄။ အာဟာရေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ တဲ့။

သဟဇာတမွာက်ေတာ့ ဒီ႐ုပ္ေတြက အတူတူျဖစ္ၾကတာ။ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့႐ုပ္ေတြက သူတို႔႐ုပ္အခ်င္းခ်င္းပဲ အတူတူျဖစ္ၾကတာ။ မင္းပဲျဖစ္ေနာ္ ငါမျဖစ္ဘူးလုိ႔ မလုပ္ၾကဘူး။ အတူတူျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစတဲ့ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတုႏွင့္ အာဟာရကုိ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူး မျပဳႏုိင္ဘူး။ မေထာက္ပံ့ႏုိင္ဘူး။ အညမည သေဘာနဲ႔က်ျပန္ေတာ့ ႐ုပ္ဟာ အဲဒီေလးပါးထဲက အဓိကလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ကုိ ျပန္ၿပီးေက်းဇူးျပဳ ေထာက္ပံ့ႏုိင္တယ္။ သဟဇာတနဲ႔ အျပန္အလွန္ မေထာက္ပံ့ႏုိင္ေသာ္လည္း အညမညက်ေတာ့ ေထာက္ပံ့ႏုိင္ပါတယ္။ ခက္တယ္ေနာ္။ ဘယ္လုိေၾကာင့္လဲ။ သဟ အတူ ဇာတ ျဖစ္တာ။ အညမည အခ်င္းခ်င္းျဖစ္တာ။ အတူတူနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း။ လူေလးေယာက္စီ ႏွစ္တြဲလမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္။ ေရွ႕က လူေလးေယာက္တြဲႏွင့္ ေနာက္က လူေလးေယာက္တြဲမွာ ေရွ႕အတြဲကျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္အတြဲကျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေယာက္ခြဲလုိက္တာ သံုးေယာက္တစ္ေယာက္ခြဲလုိက္တာ လုပ္လုိ႔ရတယ္။ အဲဒါက သဟဇာတျဖစ္ပံုေလး။ အခ်င္းခ်င္းက် အဲလုိ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေလးေယာက္တြဲႏွစ္တြဲဆုိေပမယ့္ ေရွ႕က တစ္ေယာက္ျပဳတ္လုိ႔မရဘူး။ ေနာက္ကလည္း တစ္ေယာက္ျပဳတ္လုိ႔မရဘူး။ ေရွ႕ကလည္း ေနာက္ကုိမီွ။ ေနာက္ကလည္း ေရွ႕ကုိမွီေနတာ။ အဲလုိျဖစ္ေနတာက အညမည-အခ်င္းခ်င္းမွီေထာက္ေနၾကတာ။ ရွင္းေလး ႐ႈပ္ေလျဖစ္ေနမလား။ ျခင္ကုိက္တယ္။ အာ႐ံုက သိလုိက္တယ္။ (အာရမၼဏ ပစၥေယာ) ေဒါသျဖစ္တယ္။ (ေဟတုပစၥေယာ) လက္လႈပ္လုိက္တယ္။ ပုတ္လုိက္တယ္။ (အနႏၲရ-သမနႏၲရပစၥေယာ) တကယ္ ေသေစခ်င္တဲ့ စိတ္(အဓိပတိပစၥေယာ) လည္းပါခ်င္ပါမယ္။ ျခင္ကုိက္တဲ့ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ ျခင္ကုိက္ေနတယ္ဆုိတဲ့ သညာျဖစ္လုိက္တယ္။ (နာမ္အခ်င္းခ်င္း ေက်းဇူးျပဳတဲ့ – သဟဇာတပစၥေယာ) ျဖန္းဆုိ႐ုိက္လုိက္တယ္။ နာမ္အခ်င္းခ်င္းလည္း သိလုိက္သလုိ ႐ုပ္ရဲ႕ နာက်င္မႈက စိတ္မွာလာၿပီး ေ၀ဒနာ သညာျဖစ္ေစတယ္။